Reisverslag Pata Rat donderdag 21 juli 2022
Donderdag 21 juli 2022.
Na onze “rustdag” was iedereen weer vol energie en na het ontbijt vertrokken we dan ook weer snel naar de campground om verder te klussen. Intussen was er de hele week al zo enorm veel werk verzet door de uitstekende samenwerking, dat het ingeslagen bouwmateriaal al behoorlijk op was geschoten. Deze morgen werd het laatste laminaat verwerkt en alle kamertjes waar dat moest komen kwamen gereed op wat afwerkdingetjes na. Ook werd verder gegaan met het isolatiewerk en je wilt niet weten waar de piepschuimkorreltjes allemaal terecht kwamen…..Het rachelwerk in de centrale kamer werd verder afgemaakt en zo begon het meer en meer op een echt campgroundgebouw te lijken. Morgen komt de vloer in de centrale kamer o.a. aan de beurt.
Na de welverdiende lunch trokken we weer richting “Dallas” om voor de laatste keer het kinderprogramma te doen. Na het nodige knipwerk waren we er klaar voor. Ook werd er nog even een traptrede gesloopt, gelukkig zonder fatale gevolgen. Het was weer genieten met de kinderen en zoals we al gewend waren hebben de kinderen (van baby tot tiener) allemaal een favoriet om aan te gaan hangen. Zo viel Marijke in de smaak bij de babies en Ruben bij de wat oudere meiden. Wat de kinderen niet wisten maar wij natuurlijk wel, was dat het voor ons een afscheid nemen was. Dat kostte menigeen zo links en recht wel wat moeite (lees traantjes).
Terug op de basis hadden de vrouwen van de catering weer een overheerlijke (van restjes) maaltijd gebrouwen, die er dan ook weer met smaak in ging en……. als verrassing kregen we een overheerlijke ijsje (nou ja ijsje) uitgedeeld. En dat alles weer keurig binnen het afgesproken budget. Wat een top team die dames van de catering. In de tussentijd was Errit met een paar meiden naar de stad om souvenirs. Evert-Jan was ook mee want die moest en zou natuurlijk nog een kerk vinden om op het orgel te spelen. Dat dit was gelukt was bij terugkomst te zien (big smile) en te horen.
s’-Avonds deelde Frank Stout een persoonlijk getuigenis met ons en aansluitend hebben we met elkaar gebeden, waarbij Frank een Ministry gebed deed. Een ieder van ons was onder de indruk daarvan en zo werd het een emotioneel samenzijn, waarbij we de aanwezigheid van God nadrukkelijk mochten ervaren. We hebben eerst in groepjes en daarna nog samen de nodige tijd na kunnen praten en zo werd het al snel laat. Een ieder besefte wel dat dit eigenlijk de laatste avond was, omdat er morgenavond al zou moeten worden gepakt en schoongemaakt.
